Yeni Anayasa Tartışmaları
Anayasa yapım sürecinin metne dahil olduğu belirtilmektedir, çünkü her anayasanın ruhunu, hangi koşullar altında hazırlandığı şekillendirmektedir. Askeri dönemlerde ihdas edilen anayasalar, siyasal iradeyi sınırlama hissiyatıyla şekillenmiş ve bu ruhu yansıtmıştır. 1980 sonrası, anayasa defalarca değiştirilmiş ve 100’den fazla değişiklik yapılmıştır. Ancak bu sık değişim, anayasanın içindeki tutarlılığı zedelemiştir.
Günümüzde anayasa krizi riski taşıyan bir ortam bulunmaktadır. Halihazırda kriz yaşanmıyorsa, bunun nedeninin Cumhur İttifakı’nın güçlü bir liderliğe ve birlikteliğe sahip olması olduğu ifade edilmektedir. Aksi halde, bu anayasa, krize yol açabilecek unsurlar barındırmaktadır. Son günlerde iki mahkeme arasında çıkan bir kriz, anayasal yetki ve görevlerin net bir biçimde tanımlanmadığını ortaya koymuştur. Böyle durumlar ortaya çıktığında siyasi liderlerin bu sorunları çözme yükümlülüğü bulunmaktadır.
Anayasanın halkla ilişkiler kurması gerektiği belirtilmektedir. Anayasa ile halk arasında bir bağ kurulmadığı sürece, siyasetçiler durumlarını gözden geçirmelidir. Londra’nın uluslararası finans merkezi olma nedenlerinin başında güven unsuru gelmektedir. Türkiye’nin siyasal ikliminin de güven odaklı olması gerektiği vurgulanmaktadır.
Ekonomik hedeflerin gerçekleşebilmesi için anayasal düzenin uyumlu bir iklim yaratması gerektiği ifade ediliyor. Türkiye’nin "yüzyılı" olarak adlandırılan hedefler, üst gelir grubuna ulaşmayı ve gelişmekte olan ülkeler liginden daha yüksek bir seviyeye geçmeyi amaçlamaktadır.
Anayasa, en önemli ekonomik kaldıraç olarak tanımlanmaktadır. Anayasa tartışmalarının sıkça gündeme geldiği bir ortamda, uzun vadeli yatırımların gerçekleştirilmesi zor hale gelmektedir. Başka bir deyişle, askeri düzende oluşturulmuş bir anayasa altında, sağlam yatırım stratejileri geliştirilemeyecektir.
Anayasanın kendi kurallarını uygulama garantisini sağlayamaması, bireylerin haklarının teminat altına alınamayacağı anlamına gelmektedir. Anayasanın, kendi uygulama mekanizmalarını oluşturmuş bir metin olarak tanımlanması gerektiği vurgulanmaktadır. Bağımsız kurumların farklı görüşlerini yansıttığı durumlar, anayasal sorunların var olduğunu göstermektedir.
Muhalefetin anayasa konusunda geri adım attığı gözlemlenmektedir. Farklı görüşlere sahip olan partilerin bir araya gelerek sorunları tartışması ve uzlaşması gerektiği öne sürülüyor. Aksi takdirde, demokratik yapının zayıflaması ve vesayet uygulamalarının yeniden canlanma riski bulunmaktadır.
Yeni anayasa çalışmaları için masaya oturmanın önemine vurgu yapılmakta, anlaşmaya vararak herkesin görüşlerini ifade etme imkânı sağlanacağı belirtilmektedir. Anayasa metninin, siyasi uzlaşmalar sonucunda oluşturulması gerektiği ifade edilmektedir. Oy verenlerden itiraz edenlere kadar herkesin kabul edeceği bir metin oluşturulması, toplumun huzuru açısından kritik bir öneme haizdir.
Anayasa görüşmelerinin başlaması için öncelikle bir yöntem belirlenmesi gerektiği ifade edilmektedir. Uygulama aşamalarının nasıl işleyeceği ve bu yöntem üzerinden tartışmaların başlaması gerektiği üzerinde durulmaktadır. Anayasa açısından önemli olan, toplumsal ihtiyaçlara cevap verebilecek bir metnin ortaya çıkmasıdır.
Numan Bey’in yaptığı açıklamalar, Cumhurbaşkanı’nın anayasanın ilk dört maddesi ile ilgili görüşünü ortaya koyduğunu göstermektedir. Yapısal reformların hızlandırılması ve hızlı işleyen bir devlet yapısının oluşturulması gerektiği vurgulanmaktadır. Tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişin ardından bilgi toplumuna ulaşmanın önemi anlatılmaktadır.
Gelişen teknoloji ile birlikte birey haklarının daha ön plana çıkması gerektiği vurgulanmakta, eski alışkanlıklardan uzak durulması gerektiği belirtilmektedir. Son dönemdeki gelişmelere tarafların dikkat etmesi gerektiği ifade edilmektedir.
Cumhur İttifakı’nın yeni siyaset anlayışının, partiler arasındaki diyalogları güçlendirdiği belirtilmektedir. Seçim sonrası süreçte, temel meselelerin konuşulabilir hale gelmesi için yeni bir anayasa gerekliliği dile getirilmektedir.
Diyalogların önemine atıfta bulunarak, yeni anayasa çalışmaları için bir araya gelinmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Türkiye’nin sürdürülebilir bir siyasal sistem oluşturabilmesi için tüm aktörlerin katkı sunması beklenmektedir.
Sonuç olarak, mevcut Meclis yapısından yeni bir anayasa çıkıp çıkmayacağı hususunda temkinli bir iyimserlik söz konusudur. Ekonomik hedeflerin gerçekleştirilmesi, yeryüzündeki en kötü vergilendirme sisteminin düzeltilmesi ve siyasi ilişkilerin güçlendirilmesi gerektiği ifade edilmektedir.
