1943 yılında, İtalyan Marelli firmasına verilen bir ihale süreci Gaziantep’teki elektrik dönüşümünün başlangıcını oluşturdu. 1935 yılında şehirde ilk kez elektrik lambaları yanmaya başladığında, Gaziantep karanlıktan kurtulup aydınlık bir geleceğe doğru ilk adımını attı. Gazojen motorlu jeneratörlerle 6,3 kV’luk hatlardan sağlanan enerji, kentin görünümünü köklü bir şekilde değiştirdi.
1960’ların ortalarına kadar 3500 kW’lık güçle sınırlı kalan Gaziantep, 1970 yılında 154 kV’luk ulusal enerji şebekesine bağlanarak yeni bir döneme girdi. Ancak bu dönemde çeşitli krizler de yaşandı. Örneğin, 1974’te yaşanan trafo arızası sonucu, çimento fabrikasının santrali geçici olarak devreye girdi ve kenti karanlıktan kurtardı.
1980’lerde şehir hızla sanayileşme sürecine girdi ve enerji ihtiyacı belirgin şekilde arttı. 1981 yılında Gaziantep merkez 27 MW, büyümekte olan Organize Sanayi Bölgesi ise 6,5 MW enerji tüketiyordu. Bu veriler, Gaziantep’in sadece bir tarım kenti olmaktan çıkıp, sanayi ile iç içe geçmiş bir metropole dönüştüğünü gösteriyordu.
1982 yılında TEK’e devredilen elektrik hizmetleri ile Gaziantep’in enerji yönetimi daha sistemli bir hale geldi. Günümüzde tablo oldukça dikkat çekici: 2024 yılı itibarıyla yıllık 8.153.338 MWh elektrik tüketen Gaziantep, Türkiye’nin enerji devleri arasında yer aldı. Bu yüksek tüketimin önemli bir kısmı, Organize Sanayi Bölgesi’ndeki büyük kapasiteli üretim tesislerinden kaynaklanıyor.
2024 Şubat ayında, Türkiye genelinde Organize Sanayi Bölgeleri’nin elektrik tüketiminde liderlik koltuğuna Gaziantep OSB oturdu. Böylece şehir, sadece halı ve baklava üretimi ile değil, aynı zamanda güçlü üretim potansiyeli ve enerji altyapısıyla da gündeme gelmektedir.
Bir şehir, gaz lambalarından dev sanayi santrallerine nasıl evrilir? Gaziantep’in bu gelişim hikâyesi, tam da bu sorunun yanıtını sunuyor.
